Sahrane Asteka

Sahrane Asteka imaju posebno značenje.Sve do španskih osvajanja u 16. veku, Asteci su bili vodeća sila na teritoriji Meksika, Jukatana i Gvatemale. Za razliku od Maja, ovo carstvo je, zapravo, konfederacija triju država-gradova osnovanih 1427. godine - Tenochtitlana, Texcoca i Tlacopana. Prestonica carstva bio je Tenochtitlan koji je zauzimao mesto današnjeg grada Meksika.Zahvaljujući izuzetnoj veštini ratovanja Asteci su pokorili sva plemena, postavši vladajući narod u Srednjoj Americi. Osim po ratobornosti isticali su se i po elegantnom pismu i bogatom rečniku, brojnim umetničkim i književnim delima, kao i građevinskim dostignućima.S obzirom da se kultura Asteka najvećim delom zasnivala na religiji, mnogobožačke karakteristike pronalazimo i u pogrebnim ritualima.Kako su izgledale sahrane Asteka otkriva vam pogrebno preduzeće Drnda Internacional.

Sahrane Asteka polaze od verovanja u život nakon smrti

Sahrane u doba Inka i Asteka imaju izvesne podudarnosti. Naime, oba naroda su verovala da su život i smrt međusobno povezani. Zapravo, Asteci su smatrali da je smrt samo još jedna faza u životnom ciklusu, te su na nju gledali kao na suštinu života koji je neprekidni ciklus početka i kraja. Odnosno, rođenje je viđeno kao izlazak iz sveta duhova, a umiranje povratak nazad.Kod Asteka postojalo je 13 “nebesa” i 9 “podzemlja”. U kom delu će preminuli završiti zavisilo je ne u tolikoj meri kakav su život vodili na zemlji, već kako su umrli. Obično je putovanje kroz podzmeni svet (Mictlan) trajalo 4 godine. Na tom putu pokojnik je morao da prođe 9 opasnih prepreka. Planinski prelaz, mesto koje čuva opasna zmija, džinovska močvara, pustinja, predeo gde vlada jak vetar, reka sa brzacima - samo su neka od stajališta koja su usporavala prolaz.

Pogrebni običaji zavisili su od zanimanja pokojnika

Sahrane Asteka bile su određene zanimanjem preminulog. Tako su trgovci postavljani u sedeći položaj pre nego što je vršeno kremiranje. Ljudi niže klase, obično, su sahranjivani ispod poda svojih kuća. Na taj način održavana je veza sa porodicom. Dok su se kraljevima na putu pridruživali psi.Prema predanju nakon smrti kralja žrtvovan je crveni pas koji bi zajedno sa njim bio sahranjen. Pas je imao zadatak da nosi vladara na leđima kroz podzemni svet kako bi mu olakšao savladavanje prepreka.Asteci su verovali da deca koja umru odlaze pravo u rajski vrt, te su ih sahranjivali na zrnu kukuruza koji je označavao odlazak na “dobro i lepo mesto”.

Sahrane Asteka obuhvatale se ljudske žrtve

Odmah nakon što nastupi smrt započinjale su pripreme za sahranu. Pokojniku su, najpre, zatvarane oči i na glavu je postavljana vaza sa vodom koja je označavala vraćanje u vodenu utrobu zemlje. Zatim je sledilo oblačenje u skladu sa društvenim statusom. Ispod preminulog postavljani su kamen od žada i komadići kore od smokve koji su služili kao ulaznica za podzemni svet.Pogrebna oprema je obuhvatala i hranu, piće, alat, oružje, odeću, dragocenosti, poklone za gospodara podzemlja i druge predmete koji su bili neophodni na putovanju.Sahrane Asteka vršene su tek posle 80 dana. Za to vreme porodica se pripremala za pogreb i oplakivala preminulog, dovodeći, čak, profesionalne ožalošćene kao pomoć. Takođe, obavljano je žrtvovanje ljudi, pa i dece kako bi se održala ravnoteža u kosmosu. Ovaj ritual je, naročito, bio izražen kod muškaraca viših klasa sa kojima su sahranjivane njihove žene i posluga.Ukoliko vas je zadesila smrt roditelja ili bračnog druga, pogrebno preduzeće Drnda Internacional sa svojim uslugama vam stoji na raspolaganju. Pored velikog izbora pogrebne opreme i cveća, vršimo i prevoz pokojnika iz inostranstva luksuzno opremljenim vozilima i u najkraćem mogućem roku.